Yağmurlu İstanbul Gecesinden Ingmar'a

Uyandım, dinledim. 2 gündür aralıksız yağan yağmur dinmiş.
Birden aklıma Bergman'ın 7.Mühür geldi.
İyi Geceler Ingmar, nerelerdeysen.

Not: Mahkeme kararı ile bu siteye girmek engelendiği için vtunnel üzerinden yazıyorum ve buradan html editor yok olmuş.
O yuzden 7. mühürden sahne burda:

http://www.nytimes.com/imagepages/2007/07/30/arts/30cnd-bergman.2.ready.html

Bazen

Çocukluğumun güvenilir hissettiğim anlarını nesnelerle bağlayabiliyorum, bazı kitaplar(şeker portakalı, pal sokağı çocukları, pippi uzun çorap...), bir oyuncak (gözü oyulmuş mavi yün elbiseli bebeğim), her gün sütümü içtiğim bardak.
Çocukluğumu tepesinde çete toplantıları yapıp, annemlerle kavga edip kavuğunda ağladığım ağaç ise yetişkinliğimde bile beni güvende hissettirmeyi başarıyor. Her zaman sarıldığımda sapasağlam yerinde.

Just a glimpse

Siz Louis Vuitton çanta sevenlerden misiniz, sevmeyenlerden mi?

Bu günlerde insanları iki kategoriye ayırmak istiyorum, o çantaları sevenler ve sevmeyenler diye.
Ben en çok ta logolu olanları seviyorum. 1892'de ölen Fransız benim için çok şey ifade eden adamın ilk ve son isminin baş harflerinin çantamın üstünde olmasına bayılıyorum. Bunun bir statü sembolü olduğunu düşünüyorum, çünkü diğer insanlar hiç zorlanmıyolar bu çantaya ne kadar verdiğimi tahmin ederken. Sadece bana benzeyenler takıyor bu çantayı, ya da benim benzemek istediklerim.
Hatırlamayanlar için O logo:

Brokeback Mountain

Dün Brokeback Mountain'i seyrettim, sanırım uzun zamandır seyrettiğim en gerçekçi aşk hikayesi.
Aşkın cinsiyet tanımadığına ben inanıyorum.