1968 yılında Warhol, "gelecekte herkes 15 dakikalığına dünya çapında
ünlü olacak" dediğinde bu lafının 33 yıl ardından (15 dakika- 2001
filmi) lafinin bir filme baslik olacagini tahmin etmemiştir.
Unlu olmak taninmayanlar tarafindan begenilmek takdir edilmek, en basitinden bilinmek cogu insanin arzusu. Sabah uyanip ne giyecegini dusunurken bile insan baskalarinin gozunden hayal eder kendini. Her takilan taki, boyna baglanan esarp bir oteki tarafindan begenilme arzusunu sondurebilmek icin; bu oteki asik olunan kisi ya da arzu objesi degil; herhangi kisiler ve mumkunse daha fazla ya da az ama daha onemli bulunan kisiler.
Simdi sosyal medya ile tanidigimiz tanimadigimiz herkes ile iletisim icinde olmak 1968'den cok daha kolay. Twitter'da bir deney yaptim; kendime yalan bir kimlik yaratip, iki kere gunaydin dedim ve ucunce kere ise #takipedeni takip ederim dedim. 2 hafta icinde 150 takipcim olmustu, tabii ki her takip edeni geri takip ettim. 150 kisi artik benim her yazdigimi okuyacak, 150 kisilik unlu oldum. (ayni deneyi kendi ismimle de yapabilirdim ama benzer endiselerle kendime yediremedim). Facebook'tan farkli olarak bunlar yakin ya da uzak cevrem degil, adlarini bile bilmedigim kisilerdi. Taninmak bu kadar kolay olduktan sonra arzulanan ne olacak, daha fazla begenenin olmasi mi, daha farkli olmak mi?
Kafam karisik bu konuda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder