Perşembe, Nisan 26, 2007

Yaşlanmak....

Belli bir yaştan sonra erkeklerin ve kadınların hayat yaşayış şekillerinde bir değişiklik oluyor, sonra pişman olabileceğini bilseler de elime baska şans geçmeyebilir diyip bir değişiklik icin adım atmak ya da kolaya kaçıp depresyona girmek, yaşadığımız yıllar yaşayacaklarımıza kıyasla çoğaldıkça ortaya çıkan durumlar.

Ben de yıllarin etkisi son bir kaç yıldır umursamamak; artık umursamamam kişisel boyutlara geldi. Yaşama numarası yapıp, kendi yaşamımı da, benim yaşamımın başka bireyler üzerindeki izdüşümlerini de umursamıyorum. Hayat içinde elimde olmayan durumlar yüzünden oradan oraya savrulayim istiyorum, hiç bir kritik karar almayayim istiyorum. Değişeceğimi düşünüyor muyum, sanirim hayir.

Belki yaşıyor gibi yaptığım hayat müsvettesini gerçekle ayıramayacak noktaya gelirim. O zaman zaten tüm bağlantılarımla da kopmuşuz demektir. Unutmak en kaçınılmaz olacak.

Kendime dönmeyi düşünmüyorum hayır, müsvetteyi müsvette olarak, benim farkinda olanlar olana kadar devam ettireceğim. Müsvetteyi final kağıdı olarak vermek en istemeyecegim şey, ama şimdilik ondan korkum yok.

2 yorum:

tolga dedi ki...
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Adsız dedi ki...

an honest self evaluation - the piece itself - grammatically and in its vision - is also doing justice to self-proclaimed attributes of the author...

circle of awareness of author seems to shrink in time. this is a case of psychological alzheimer's - encompassing all things that pertain to an existence...